Το σύνδρομο Guillain-Barre είναι μια σπάνια, αλλά δυνητικά απειλητική για τη ζωή κατάσταση, η οποία μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία της καρδιάς, την αναπνοή, την ομιλία και την κινητικότητα. Στα αρχικά στάδια αυτής της πάθησης, οι ασθενείς χρειάζονται θεραπεία σε μια μονάδα υψηλής εξάρτησης και γενικά απαιτείται περαιτέρω υποστήριξη στην περίοδο ανάρρωσης, η οποία μερικές φορές μπορεί να διαρκέσει για μια ζωή.
Τι ακριβώς είναι λοιπόν το σύνδρομο Guillain-Barre και ποιο είναι το προσδόκιμο ζωής για όσους το προσβάλλουν;
Το σύνδρομο Guillain-Barre εμφανίζεται συνήθως μετά από λοίμωξη όπως ένα στομάχι, γρίπη ή πιο πρόσφατα τον ιό Ζίκα. Τα συμπτώματα εμφανίζονται γενικά σε μερικές εβδομάδες, αν και περιστασιακά αυτό μπορεί να είναι πολύ πιο γρήγορα, αλλά λόγω των απειλητικών για τη ζωή συνεπειών τους, είναι απαραίτητο να αναζητήσετε ιατρική παρέμβαση γρήγορα.
Μετά την αρχική μόλυνση, οι ασθενείς αρχίζουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα με τα πόδια τους, όπως μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό εξαπλώνεται προς τα πάνω σε όλο το σώμα.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Η οξεία φάση (δηλαδή καθώς αναπτύσσονται αυτά τα συμπτώματα), συνήθως διαρκεί περίπου τέσσερις εβδομάδες και ο ασθενής θα χρειαστεί σημαντική ιατρική υποστήριξη, ειδικά καθώς εμπλέκονται η καρδιά και οι πνεύμονες. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης συμβαίνουν οι περισσότεροι θάνατοι από το σύνδρομο Guillain-Barre - περίπου τρεις έως επτά ασθενείς στους 100 θα πεθάνουν.
Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές του συνδρόμου Guillain-Barre, αλλά η πιο σπάνια και πιο θανατηφόρα είναι η Οξεία Παναυτονομική Νευροπάθεια, η οποία προκαλεί εγκεφαλοπάθεια (επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου) και καρδιακές δυσρυθμίες (μη φυσιολογικός καρδιακός παλμός).
Η θεραπεία του συνδρόμου Guillain-Barre περιλαμβάνει την παροχή άμεσης υποστήριξης στον ασθενή, όπως υποστήριξη αναπνευστήρα ή τραχειοτομή, μόλις προσβληθούν οι πνεύμονες.
Η θεραπεία για την καταπολέμηση της λοίμωξης είναι επίσης απαραίτητη. Οι θεραπείες αίματος, όπως η ανταλλαγή πλάσματος για τη μείωση του αριθμού των αντισωμάτων, είναι κρίσιμες. Όσο νωρίτερα αντιμετωπιστεί η λοίμωξη, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να εξαπλωθεί η κατάσταση σε βασικά όργανα όπως η καρδιά, οι πνεύμονες ή ο εγκέφαλος, επομένως το προσδόκιμο ζωής κατά τη διάρκεια αυτής της οξείας φάσης εξαρτάται από την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.
Η φάση ανάρρωσης γενικά διαρκεί μόνο λίγες εβδομάδες, αλλά μπορεί να διαρκέσει πολλούς μήνες ή και χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι ασθενείς μπορεί να χρειαστούν περαιτέρω θεραπεία, όπως εργοθεραπεία, φυσιοθεραπεία, λογοθεραπεία κ.λπ. για να ανακτήσουν τις σωματικές λειτουργίες και τη δύναμη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, γίνεται μόνο μια περιορισμένη ανάκτηση. Για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι συνεχίζουν να έχουν κινητικά προβλήματα και πρέπει να χρησιμοποιούν αναπηρικό καροτσάκι.
Οι περισσότεροι θάνατοι από το σύνδρομο Guillain-Barre συμβαίνουν κατά την οξεία φάση και παρά την πρόοδο στην ταχεία διάγνωση και θεραπείες, το ποσοστό θνησιμότητας στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική παραμένει πεισματικά γύρω στο 3%.
Ορισμένες μορφές του συνδρόμου Guillain-Barre είναι λιγότερο σοβαρές. Τα συμπτώματα κατά τα αρχικά στάδια δεν είναι τόσο έντονα και οι ασθενείς τείνουν να αναρρώνουν γρήγορα. Έτσι, το προσδόκιμο ζωής κατά τα πρώιμα στάδια εξαρτάται εν μέρει από τη μορφή της πάθησης.
Η έγκαιρη διάγνωση κάνει επίσης τη διαφορά, καθώς μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της εξάπλωσης της παράλυσης, έτσι ώστε να μην επηρεάζονται κρίσιμες λειτουργίες της ζωής ή η επίπτωση είναι λιγότερο σοβαρή.
Μόλις ο ασθενής φτάσει στη φάση της ανάρρωσης, η προοπτική είναι πολύ πιο φωτεινή. Περίπου το 90% των ασθενών αναρρώνουν μέσα σε τέσσερις εβδομάδες, με τους περισσότερους να αναρρώνουν πλήρως. Αν και η κατάσταση μπορεί να εμφανιστεί ξανά, αυτό δεν φαίνεται να έχει αντίκτυπο στα συνολικά ποσοστά θνησιμότητας.
Για όσους έχουν κάποιο βαθμό ανικανότητας, το προσδόκιμο ζωής μειώνεται μόνο εάν αυτή η ανικανότητα επηρεάζει πτυχές όπως η καρδιακή και η πνευμονική λειτουργία.
Η έρευνα δείχνει ότι οι ασθενείς που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από ταλαιπωρία και πρόωρο θάνατο από το σύνδρομο Guillain-Barre είναι:
Ενώ το σύνδρομο Guillain-Barre μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή στην οξεία φάση, η προοπτική για το προσδόκιμο ζωής μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά με την έγκαιρη διάγνωση, την έγκαιρη θεραπεία και την αποτελεσματική μετέπειτα φροντίδα. Οι ασθενείς στη φάση της ανάρρωσης έχουν μειωμένο προσδόκιμο ζωής μόνο σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις.