Sindrom Guillain Barre (atau GBS) ialah gangguan autoimun yang menyebabkan kelemahan otot secara tiba-tiba akibat sistem imun badan menyerang sistem saraf periferi. Tanda dan gejala awal gangguan adalah keletihan dan kelemahan yang bermula di tangan dan kaki, akhirnya menjejaskan seluruh badan. Walaupun pelbagai simptom yang mencirikan GBS, doktor jarang mendapati sukar untuk mendiagnosis.
Gejala boleh berkembang dengan cepat dan, selepas permulaan pertama, boleh berkembang dalam masa beberapa jam atau hari hingga beberapa minggu. Dalam sesetengah kes, peningkatan intensiti simptom boleh menyebabkan hampir lumpuh, menjejaskan otot pernafasan dan otot muka pesakit, menyebabkan kesukaran menelan atau kelemahan otot mata, antara banyak tanda dan gejala lain.
Terdapat beberapa jenis GBS, dengan setiap satu mempengaruhi bahagian sistem saraf periferi yang berbeza. Klasifikasi penyakit ini yang paling biasa ialah polyradiculoneuropathy (atau AIDP) inflamasi akut demielinasi.
GBS dianggap menjejaskan antara 6 dan 40 orang bagi setiap 1 juta orang dengan tahap keterukan yang berbeza-beza, manakala jenis dan klasifikasi berbeza berbeza-beza bergantung pada wilayah.
Tidak seperti kebanyakan penyakit, Guillain-Barre bukan keturunan mahupun genetik. Ia boleh berlaku pada orang yang ahli keluarganya tidak pernah terjejas atau tidak mempunyai sejarah keadaan tersebut. Ia juga tidak berjangkit dan tidak boleh dihantar kepada orang lain melalui sebarang bentuk hubungan. Mereka yang mempunyai ahli keluarga atau rakan yang menderita atau mengalami Sindrom Guillain Barre tidak lebih berkemungkinan daripada orang lain untuk menghidap penyakit itu sendiri.
Oleh kerana genetik tidak memainkan peranan dalam pembangunan Guillain-Barre, sesiapa sahaja boleh terjejas. Punca Guillain-Barre pada masa ini tidak diketahui, bagaimanapun, dalam banyak kes gejala bermula selepas pesakit mendapat jangkitan virus atau bakteria. Walaupun penemuan ini, jangkitan sebenarnya bukanlah punca dan hanya peratusan kecil orang yang mengalami jangkitan bakteria atau virus akan benar-benar menghidap penyakit ini.
Kebanyakan pesakit yang menghidap Guillain-Barre akan pulih tetapi mungkin kekal di hospital selama beberapa bulan dengan pemulihan penuh mungkin mengambil masa sehingga setahun penuh. Sisa kelemahan dijangka dalam memulihkan pesakit, bagaimanapun, kualiti hidup bertambah baik dengan ketara selepas 12 bulan. Pemulihan disyorkan untuk rawatan untuk mengurangkan kesakitan dan ketidakselesaan yang berkaitan dengan gangguan dan untuk mempercepatkan pemulihan. Ini termasuk banyak rawatan, seperti terapi fizikal, terapi pekerjaan dan patologi bahasa pertuturan bagi mereka yang mengalami kelumpuhan muka. Pakar psikologi sering disyorkan untuk merawat ketakutan dan kebimbangan yang disebabkan oleh penyakit itu.
Dalam kes yang teruk, GBS boleh menyebabkan kematian, menjejaskan 5% daripada semua kes. Komplikasi yang merangkumi serangan jantung, masalah pernafasan, jangkitan dan pembekuan darah merupakan faktor penyumbang kepada peratusan kecil kematian yang berkaitan.
Mereka yang menghidap Guillain-Barre boleh yakin bahawa mereka tidak boleh mewariskan gangguan itu kepada anak-anak mereka melalui genetik, kerana penyakit itu bukan keturunan dan tidak menular.