Diagnoza Guillaina-Barre’a

Zespół Guillain-Barre to ciężka choroba, w której własny układ odpornościowy organizmu zaczyna atakować obwodowy układ nerwowy. Występuje dość rzadko – rocznie diagnozuje się około 1200 przypadków, a większość dotyczy osób dorosłych w wieku od 30 do 50 lat. Chociaż przyczyna Guillain-Barre nie została jeszcze ustalona, ​​w większości przypadków występuje ona po atak choroby wywołanej infekcją bakteryjną lub wirusową, która mogła działać jako katalizator zespołu.

Rozpoznanie choroby Guillain-Barre opiera się na ogół na rozpoznaniu najczęstszych objawów, które zwykle zaczynają się w stopach i dłoniach pacjenta, a następnie rozprzestrzeniają się na inne części ciała, a mianowicie ręce i nogi. Pacjenci mogą odczuwać ból, drętwienie lub mrowienie, a następnie osłabienie dotkniętych mięśni i problemy z koordynacją prowadzące do trudności w poruszaniu się i chodzeniu bez pomocy. Obie strony ciała są na ogół jednakowo dotknięte, a objawy prawdopodobnie będą się stopniowo nasilać w ciągu kilku dni.

Główną trudnością w rozpoznaniu zespołu Guillain-Barre jest to, że objawy są często bardzo podobne do tych związanych z innymi zaburzeniami mózgu lub układu nerwowego. Objawy mogą się także różnić w zależności od pacjenta, co sprawia, że ​​postawienie diagnozy jest jeszcze trudniejsze.

Każdy, kto doświadcza objawów podobnych do tych związanych z lekiem Guillain-Barre, w tym osłabienia mięśni, bólu lub paraliżu po przebyciu infekcji wirusowej lub bakteryjnej, powinien zgłosić się do lekarza w celu wykonania badań. Chociaż lekarz pierwszego kontaktu może postawić diagnozę na podstawie badania i omówienia objawów, prawdopodobne jest, że pacjent będzie musiał zostać wysłany do szpitala na szczegółowe badania.

Istnieją dwa główne testy przeprowadzane w celu wykrycia, czy zespół Guillain-Barre jest przyczyną objawów pacjenta.

Pierwszym z nich jest badanie EMG lub elektromiografia. Testuje skuteczność mięśni poprzez rejestrację poziomu ich aktywności po wkłuciu w nie cienkiej igły. W zespole Guillain-Barre mięśnie mogą nie reagować prawidłowo. Skuteczność nerwów bada się również za pomocą elektrody, która wywołuje wstrząs nerwów. Jeśli reagują powoli, może to wskazywać, że przyczyną problemu jest Guillain-Barre.

Innym badaniem powszechnie stosowanym w celu wykrycia choroby jest nakłucie lędźwiowe. Jest to zabieg polegający na wkłuciu igły w przestrzeń w dolnej części kręgosłupa. Przed wykonaniem tej procedury stosuje się znieczulenie miejscowe. Test ten służy do pomiaru liczby komórek płynu mózgowo-rdzeniowego i poziomu jego białka. Wskazuje to, na ile występuje stan zapalny, a także pomaga wykluczyć inne przyczyny objawów.

Gdy u pacjenta zostanie zdiagnozowany zespół Guillain-Barre, będzie on leczony w szpitalu przez kilka tygodni lub miesięcy, aż do ustąpienia choroby.